سۈرە سەبەئ
سۈرە سەبەئ 1-ئايەت
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَلَهُ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ
بارچە مەدھىيە ئاللاھقا مەنسۇپ، ئاسمانلاردىكى ۋە زېمىندىكى ھەممە نەرسە ئۇنىڭ مۈلكى. ئاخىرەتتىمۇ بارچە مەدھىيە ئاللاھقا مەنسۇپ بولىدۇ، ئۇ (ھەممىنىڭ ئۈستىدىن) ھۆكۈم يۈرگۈزگۈچى ۋە (ھەممىدىن) تولۇق خەۋەردار زات (1).
سۈرە سەبەئ 2-ئايەت
يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَمَا يَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا يَنزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا يَعْرُجُ فِيهَا وَهُوَ الرَّحِيمُ الْغَفُورُ
ئاللاھ زېمىننىڭ قوينىغا كىرىپ كېتىدىغان نەرسىلەرنى، زېمىندىن چىقىدىغان نەرسىلەرنى، ئاسماندىن چۈشىدىغان نەرسىلەرنى، ئاسمانغا ئۆرلەيدىغان نەرسىلەرنى بىلىپ تۇرىدۇ. ئۇ ناھايىتى رەھىمدىل ۋە ئىنتايىن ئەپۇچان (2).
سۈرە سەبەئ 3-ئايەت
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَأْتِينَا السَّاعَةُ قُلْ بَلَى وَرَبِّي لَتَأْتِيَنَّكُمْ عَالِمِ الْغَيْبِ لَا يَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ وَلَا أَصْغَرُ مِن ذَلِكَ وَلَا أَكْبَرُ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ
كاپىر بولغانلار: «بىزگە قىيامەت يېتىپ كەلمەيدۇ» دېيىشتى. ئېيتقىنكى، «ئۇنداق ئەمەس، رەببىمنىڭ نامى بىلەن قەسەمكى، قىيامەت سىلەرگە چوقۇم يېتىپ كېلىدۇ. ئاسمانلاردىكى ۋە زېمىندىكى زەررە چاغلىق نەرسە بولسىمۇ ئاللاھنىڭ مەلۇماتىدىن قاچالمايدۇ، چۈنكى ئاللاھ غەيبنى بىلگۈچى زات. زەررىدىن كىچىكرەك ياكى چوڭراق نەرسە بولسىمۇ، ئۇنىڭ ئېنىق بىر پۈتۈكتە خاتىرىلەنمىگىنى يوق» (3).
سۈرە سەبەئ 4-ئايەت
لِّيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ
شۇڭا، ئاللاھ ئىمان ئېيتقان ۋە ياخشى ئىش - ھەرىكەتلەردە بولغانلارنى مۇكاپاتلايدۇ. ئەنە شۇلار زور ئەپۇ - مەغپىرەتكە ۋە ئېسىل رىزىققا ئېرىشىدۇ (4).
سۈرە سەبەئ 5-ئايەت
وَالَّذِينَ سَعَوْا فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِينَ أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مِّن رِّجْزٍ أَلِيمٌ
بىزنىڭ ئايەتلىرىمىزنى ئاجىز ئورۇنغا چۈشۈرۈپ قويۇشقا تىرىشقانلار دەرد - ئەلەملىك ئازاب - ئوقۇبەتكە دۇچار بولىدۇ (5).
سۈرە سەبەئ 6-ئايەت
وَيَرَى الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ الَّذِي أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ هُوَ الْحَقَّ وَيَهْدِي إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ
ئىلىم بېرىلگەنلەر ساڭا رەببىڭ تەرىپىدىن چۈشۈرۈلگەن (قۇرئاننىڭ) دەل ھەقىقەت ئىكەنلىكىنى ۋە مۇتلەق ئۈستۈن، مەدھىيىگە لايىق ئاللاھنىڭ يولىغا باشلايدىغانلىقىنى بىلىدۇ (6).
سۈرە سەبەئ 7-ئايەت
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا هَلْ نَدُلُّكُمْ عَلَى رَجُلٍ يُنَبِّئُكُمْ إِذَا مُزِّقْتُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّكُمْ لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ
كاپىر بولغانلار (يىراقتىن كەلگەنلەرگە): «سىلەرگە (قەبرىلەردە چىرىپ) تىتما - تىتما بولۇپ كەتكەندىن كېيىنمۇ چوقۇم يېڭىدىن يارىتىلىسىلەر، دەپ خەۋەر بېرىۋاتقان ئادەمنى كۆرسىتىپ قويايلىمۇ؟ (7)
سۈرە سەبەئ 8-ئايەت
أَفْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَم بِهِ جِنَّةٌ بَلِ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ فِي الْعَذَابِ وَالضَّلَالِ الْبَعِيدِ
ئۇ (بىلىپ تۇرۇپ) ئاللاھقا يالغاننى توقۇۋاتامدۇ ياكى ساراڭ بولۇپ قالدىمۇ؟» دېيىشىدۇ. ياق! ئاخىرەتكە ئىشەنمەيدىغانلار ئازاب - ئوقۇبەتكە ۋە چوڭقۇر ئازغۇنلۇققا مۇپتىلا بولىدۇ (8).
سۈرە سەبەئ 9-ئايەت
أَفَلَمْ يَرَوْا إِلَى مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُم مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِن نَّشَأْ نَخْسِفْ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ نُسْقِطْ عَلَيْهِمْ كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِّكُلِّ عَبْدٍ مُّنِيبٍ
ئۇلار ئاسمان ۋە زېمىندىن ئىبارەت ئۆزلىرىنى ئوراپ تۇرغان نەرسىلەرگە قاراپ باقمىدىمۇ؟ ئەگەر خالىساق، ئۇلارنى يەرگە يۇتقۇزۇۋېتىمىز ياكى ئاسماننى ئۇلارنىڭ ئۈستىگە پارچىلاپ چۈشۈرىمىز. شۈبھىسىزكى، بۇلاردا ئاللاھقا يۈزلەنگۈچى ھەربىر بەندە ئۈچۈن ئەلۋەتتە (ئاللاھنىڭ قۇدرىتىنى كۆرسىتىدىغان) دەلىل بار(9).
سۈرە سەبەئ 10-ئايەت
وَلَقَدْ آتَيْنَا دَاوُدَ مِنَّا فَضْلًا يَا جِبَالُ أَوِّبِي مَعَهُ وَالطَّيْرَ وَأَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ
بىز ھەقىقەتەن داۋۇتقا خاسىيەت - ئالاھىدىلىكلەرنى ئاتا قىلغانىدۇق. «ئى تاغلار، ئى قۇشلار! سىلەرمۇ داۋۇت بىلەن بىللە لەرزىگە كېلىڭلار» دېدۇق. ئۇنىڭغا تۆمۈرنى يۇمشىتىپ بەردۇق (10).
سۈرە سەبەئ 11-ئايەت
أَنِ اعْمَلْ سَابِغَاتٍ وَقَدِّرْ فِي السَّرْدِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
(بىز ئۇنىڭغا) «مۇكەممەل، ھالقىلىرى بىر - بىرىگە تەكشى ساۋۇتلارنى ئۆلچەملىك ياسىغىن، (ئى داۋۇت ئائىلىسى! قىلغان ئىشىڭلارنى) ياخشى قىلىڭلار. مەن ھەقىقەتەن سىلەرنىڭ قىلغان ئىش - ھەرىكىتىڭلارنى كۆرۈپ تۇرغۇچىمەن» (دېدۇق) (11).
سۈرە سەبەئ 12-ئايەت
وَلِسُلَيْمَانَ الرِّيحَ غُدُوُّهَا شَهْرٌ وَرَوَاحُهَا شَهْرٌ وَأَسَلْنَا لَهُ عَيْنَ الْقِطْرِ وَمِنَ الْجِنِّ مَن يَعْمَلُ بَيْنَ يَدَيْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَمَن يَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنَا نُذِقْهُ مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ
بىز سۇلايمانغا چۈشتىن بۇرۇن بىر ئايلىق، چۈشتىن كېيىن بىر ئايلىق مۇساپىنى باسىدىغان شامالنى بېقىندۇرۇپ بەردۇق، ئۇنىڭغا «ئېرىگەن مىس»نى سەلدەك ئاقتۇرۇپ بەردۇق. رەببىنىڭ ئىجازىتى بىلەن بىر قىسىم جىنلار سۇلايماننىڭ قول ئاستىدا ئىشلەيتتى، ئۇلاردىن كىمكى بىزنىڭ بۇيرۇقىمىزغا خىلاپلىق قىلسا، ئۇنىڭغا بىز قاتتىق ئازاب - ئوقۇبەتنى تېتىتاتتۇق (12).
سۈرە سەبەئ 13-ئايەت
يَعْمَلُونَ لَهُ مَا يَشَاءُ مِن مَّحَارِيبَ وَتَمَاثِيلَ وَجِفَانٍ كَالْجَوَابِ وَقُدُورٍ رَّاسِيَاتٍ اعْمَلُوا آلَ دَاوُدَ شُكْرًا وَقَلِيلٌ مِّنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ
ئۇلار سۇلەيماننىڭ خالىغىنى بويىچە ئۇنىڭغا ئىبادەتخانىلارنى، ھەيكەللەرنى، كۆلدەك چوڭ لىگەنلەرنى، (ئېغىرلىقىدىن) مىدىرلىمايدىغان قازانلارنى ياساپ بېرەتتى. بىز: «ئى داۋۇت(نىڭ ئىمان) ئائىلىسى! مىننەتدار بولۇڭلار. (ئۇنۇتماڭلاركى) مېنىڭ بەندىلىرىم ئىچىدە (ماڭا) مىننەتدار بولغۇچىلار بەكمۇ ئاز» (دېدۇق) (13).
سۈرە سەبەئ 14-ئايەت
فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَى مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَن لَّوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ
بىز سۇلەيماننى ۋاپات قىلدۇرغىنىمىزدا، ئۇنىڭ ۋاپات بولغانلىقىدىن جىنلارنى پەقەت ئۇنىڭ ھاسىسىنى يېگەن قۇرتلا خەۋەردار قىلدى. سۇلايمان يىقىلغان چاغدا جىنلارغا ئايان بولدىكى، ئەگەر ئۇلار غەيىبنى بىلىدىغان بولسا ئىدى، خورلىغۇچى (ئېغىر ئەمگەك)تە ئۇزاق تۇرمىغان بولاتتى (14).
سۈرە سەبەئ 15-ئايەت
لَقَدْ كَانَ لِسَبَأٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ جَنَّتَانِ عَن يَمِينٍ وَشِمَالٍ كُلُوا مِن رِّزْقِ رَبِّكُمْ وَاشْكُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَيِّبَةٌ وَرَبٌّ غَفُورٌ
شۈبھىسىزكى، (يەمەندىكى) سەبەئ‍ (قەبىلىسىنىڭ) تۇرىدىغان جايلىرىدا ساۋاق بار ئىدى — ئۇ جاينىڭ ئوڭ تەرىپىدە بىر، سول تەرىپىدە بىر تاغ بار ئىدى. (ئۇلارغا) «رەببىڭلارنىڭ رىزقىدىن يەڭلار ۋە ئۇنىڭغا مىننەتدارلىق بىلدۈرۈڭلار. بۇ جاي نېمىدېگەن گۈزەل يۇرت، (ئاللاھ) نېمىدېگەن ئەپۇچان بىر رەب» (دېيىلدى) (15).
سۈرە سەبەئ 16-ئايەت
فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ سَيْلَ الْعَرِمِ وَبَدَّلْنَاهُم بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَوَاتَيْ أُكُلٍ خَمْطٍ وَأَثْلٍ وَشَيْءٍ مِّن سِدْرٍ قَلِيلٍ
(بىراق) ئۇلار (ئاللاھقا ئىتائەت قىلىپ مىننەتدارلىق بىلدۈرۈشتىن) باش تارتىۋېدى، بىز ئۇلارغا كۈچلۈك كەلكۈننى ئەۋەتتۇق. ئۇلارنىڭ ئىككى مېۋىلىك بېغىنى ئاچچىق مېۋىلىك، يۇلغۇنلۇق، ئاز - تولا ياۋا چىلانلىق ئىككى باغقا ئايلاندۇرۇپ قويدۇق (16).
سۈرە سەبەئ 17-ئايەت
ذَلِكَ جَزَيْنَاهُم بِمَا كَفَرُوا وَهَلْ نُجَازِي إِلَّا الْكَفُورَ
ئۇلارنى كۇپۇر - تۇزكورلۇق قىلغانلقى ئۈچۈن مۇشۇنداق جازالىدۇق. بىز تۇزكوردىن باشقىسىنى جازالامدۇق؟ (17).
سۈرە سەبەئ 18-ئايەت
وَجَعَلْنَا بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ الْقُرَى الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا قُرًى ظَاهِرَةً وَقَدَّرْنَا فِيهَا السَّيْرَ سِيرُوا فِيهَا لَيَالِيَ وَأَيَّامًا آمِنِينَ
بىز (ھالاكەتتىن بۇرۇن) ئۇلار(نىڭ يۇرتى) بىلەن بىز بەرىكەتلىك قىلغان ئەللەر ئارىسىدا كۆرۈنۈپلا تۇرىدىغان نۇرغۇن يېزا - بازارلارنى بەرپا قىلىپ، ئۇلار ئارىسىدىكى قاتناشنى (ئۆتەڭلەر بىلەن) ئۆلچەملىك قىلىپ، «ئۇلارنىڭ ئارىسىدا كېچە - كۈندۈز ئامان - ئېسەن مېڭىڭلار» (دېگەنىدۇق) (18).
سۈرە سەبەئ 19-ئايەت
فَقَالُوا رَبَّنَا بَاعِدْ بَيْنَ أَسْفَارِنَا وَظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ فَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ وَمَزَّقْنَاهُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ
(بۇنىڭغا قارىماي) ئۇلار «رەببىمىز! سەپەر مەنزىللىرىمىز ئارىسىدىكى مۇساپىنى ئۇزات!» دېيىشتى ۋە ئۆز - ئۆزىگە ئۇۋال قىلدى. (ئاخىر) ئۇلارنى تارىخقا كۆمۈپ تىتما - تىتما قىلىۋەتتۇق. شۈبھىسىزكى، بۇنىڭدا (ئاللاھقا بەندىچىلىك يولىدا) جاپا - مۇشەققەتلەرگە بەرداشلىق بېرىدىغان، (ئاللاھقا چىن كۆڭلىدىن) مىننەتدارلىق بىلدۈرىدىغان ھەرئادەم ئۈچۈن نۇرغۇن ساۋاقلار بار (19).
سۈرە سەبەئ 20-ئايەت
وَلَقَدْ صَدَّقَ عَلَيْهِمْ إِبْلِيسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِيقًا مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ
ئىبلىس ئۇلار(نى ئازدۇرۇش) ھەققىدىكى ئويىنى ھەقىقەتەن ئىشقا ئاشۇردى. شۇنىڭ بىلەن بىر تۈركۈم مۆمىنلەردىن باشقا، ئۇلارنىڭ ھەممىسى ئىبلىسقا ئەگىشىپ كەتتى (20).
سۈرە سەبەئ 21-ئايەت
وَمَا كَانَ لَهُ عَلَيْهِم مِّن سُلْطَانٍ إِلَّا لِنَعْلَمَ مَن يُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِي شَكٍّ وَرَبُّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ
ئەسلىدە ئىبلىسنىڭ ئۇلارغا ھۆكۈمرانلىق قىلىش كۈچى يوق ئىدى. پەقەت بىز ئاخىرەتكە ئىشىنىدىغانلارنى ئۇنىڭغا گۇمان بىلەن قارايدىغانلاردىن ئىلغاش ئۈچۈن (ئۇنىڭغا پۇرسەت بەردۇق)، رەببىڭ ھەممە نەرسىنى مۇھاپىزەت قىلغۇچى زات (21).
سۈرە سەبەئ 22-ئايەت
قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ لَا يَمْلِكُونَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ وَمَا لَهُمْ فِيهِمَا مِن شِرْكٍ وَمَا لَهُ مِنْهُم مِّن ظَهِيرٍ
(ئى مۇھەممەت!)ئېيتقىنكى: «سىلەر ئاللاھنى قويۇپ ئىلاھ دەۋالغان نېمەڭلارنى (ياردەمگە) چاقىرىپ - يالۋۇرۇپ بېقىڭلار، (ئەسلىدە) ئۇلار ئاسمانلاردىمۇ ۋە زېمىندىمۇ زەررىچىلىك نەرسىگە ئىگە بولالمايدۇ، ئۇلارنىڭ ئاسمان - زېمىندا ھېچقانداق شېرىكچىلىكى(مۇ) يوق. ئۇلارنىڭ ھېچبىرى ئاللاھقا ياردەمچىمۇ ئەمەس» (22).
سۈرە سەبەئ 23-ئايەت
وَلَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ حَتَّى إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ قَالُوا الْحَقَّ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ
ئاللاھ ئىجازەت بەرگەن ئادەمدىن باشقىغا ئاللاھنىڭ دەرگاھىدا شاپائەت پايدا بەرمەيدۇ. (ھەممە ئاللاھنىڭ ھەيۋىتىدىن قورقۇپ تىترەپ كېتىدۇ، ھوشسىزلىنىدۇ، ناھايەت) دىللىرىدىن قورقۇنچ كۆتۈرۈلگەندە، ئۇلار بىر - بىرىگە: «رەببىڭلار (سىلەرنىڭ ھەققىڭلاردا) نېمە دېدى؟» دەيدۇ . ئۇلار: «ئاللاھ ھەقنى دېدى، ئۇ ئولۇغ ۋە كاتتا زات» دەپ جاۋاب بېرىشىدۇ (23).
سۈرە سەبەئ 24-ئايەت
قُلْ مَن يَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ قُلِ اللَّهُ وَإِنَّا أَوْ إِيَّاكُمْ لَعَلَى هُدًى أَوْ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ
(ئى مۇھەممەت!) ئېيتقىنكى، «سىلەرگە ئاسمانلاردىن ۋە زېمىندىن رىزىق بېرىپ تۇرۇۋاتقان زات كىم؟»، «ئۇ زات ئاللاھ، شۈبھىسىزكى، بىز ۋە سىلەر ئىككى تەرەپنىڭ بىرىمىز چوقۇم توغرا يولدا، يەنە بىرىمىز ئېنىق ئازغۇنلۇق ئىچىدە» دېگىن (24).
سۈرە سەبەئ 25-ئايەت
قُل لَّا تُسْأَلُونَ عَمَّا أَجْرَمْنَا وَلَا نُسْأَلُ عَمَّا تَعْمَلُونَ
ئېيتقىنكى: «بىزنىڭ قىلغان گۇناھىمىز ئۈچۈن سىلەر جاۋابكارلىققا تارتىلمايسىلەر، سىلەرنىڭ قىلمىشىڭلار ئۈچۈن بىزمۇ جاۋابكارلىققا تارتىلمايمىز» (25).
سۈرە سەبەئ 26-ئايەت
قُلْ يَجْمَعُ بَيْنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ يَفْتَحُ بَيْنَنَا بِالْحَقِّ وَهُوَ الْفَتَّاحُ الْعَلِيمُ
ئېيتقىنكى، رەببىمىز (ھېساب كۈنى) ھەممىمىزنى يىغىدۇ، ئاندىن ئارىمىزدا ئادىللىق بىلەن ھۆكۈم چىقىرىدۇ. ئۇ ئادىللىق بىلەن ھۆكۈم چىقارغۇچى،(ھەممىنى) تولۇق بىلگۈچى زات (26).
سۈرە سەبەئ 27-ئايەت
قُلْ أَرُونِيَ الَّذِينَ أَلْحَقْتُم بِهِ شُرَكَاءَ كَلَّا بَلْ هُوَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
ئېيتقىنكى، «سىلەر (خىيالىڭلارچە) ئاللاھقا شېرىك قىلىۋالغىنىڭلارنى ماڭا كۆرسىتىپ بېقىڭلارچۇ! ياق(ئاللاھنىڭ شېرىكى بولۇشى ھەرگىز مۇمكىن ئەمەس)، ئۇ مۇتلەق ئۈستۈن ۋە (ھەممىنىڭ) ئۈستىدىن ھۆكۈم يۈرگۈزگۈچى ئاللاھتۇر » (27).
سۈرە سەبەئ 28-ئايەت
وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِّلنَّاسِ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ
بىز سېنى پۈتكۈل ئىنسانىيەت ئۈچۈن پەقەت خۇش خەۋەر بەرگۈچى ۋە ئاگاھلاندۇرغۇچى قىلىپ ئەۋەتتۇق، بىراق ئىنسانلارنىڭ تولىسى(بۈنى) بىلمەيدۇ (28).
سۈرە سەبەئ 29-ئايەت
وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
ئۇلار: «ئەگەر سىلەرنىڭ گېپىڭلار راسىت بولسا، بۇ (يېڭىدىن تىرىلىپ سوتلىنىسىلەر دەپ) ئاگاھلاندۇرۇلغان (قىيامەت) قاچان بولىدۇ؟» دەيدۇ (29).
سۈرە سەبەئ 30-ئايەت
قُل لَّكُم مِّيعَادُ يَوْمٍ لَّا تَسْتَأْخِرُونَ عَنْهُ سَاعَةً وَلَا تَسْتَقْدِمُونَ
ئېيتقىنكى، «سىلەر ئاگاھلاندۇرۇلغان (قىيامەت) كېلىدىغان بىر كۈن باركى، سىلەرگە شۇ كۈندىن بىردەممۇ ئىلگىرى - كېيىن بولمايدۇ» (30).
سۈرە سەبەئ 31-ئايەت
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَن نُّؤْمِنَ بِهَذَا الْقُرْآنِ وَلَا بِالَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَلَوْ تَرَى إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِندَ رَبِّهِمْ يَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ الْقَوْلَ يَقُولُ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا لَوْلَا أَنتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِينَ
كاپىر بولغانلار: «بۇ قۇرئانغا ۋە ئۇنىڭدىن ئىلگىرىكى (ۋەھىيلەردىن بۈگۈنگىچە يېتىپ كەلگەنلىرىگە) ھەرگىز ئىشەنمەيمىز» دېيىشتى. سەن (ھېساب كۈنى) رەببىڭنىڭ ھۇزۇرىغا توختىتىلىپ قويۇلۇپ، گۇناھلىرىنى بىر - بىرىگە دۆڭگەپ تۇرۇۋاتقان ۋاقىتتىكى بۇ زالىملارنىڭ (ھالىنى) بىر كۆرگەن بولساڭ(ئەلۋەتتە، قورقۇنچلۇق بىر ھالەتنى كۆرەتتىڭ)، بوزەك قىلىنغانلار (ئەگەشكۈچىلىرىنىڭ شىللىسىگە مىنىۋېلىپ) چوڭچىلىق قىلغان(باشلامچى)لارغا: «ناۋادا سىلەر بولمىغان بولساڭلار، بىز ئەلۋەتتە (ئاللاھقا ۋە ئەلچىسىگە) ئىمان ئېيتقان بولاتتۇق» دەپ مالامەت قىلىشىدۇ (31).
سۈرە سەبەئ 32-ئايەت
قَالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا لِلَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا أَنَحْنُ صَدَدْنَاكُمْ عَنِ الْهُدَى بَعْدَ إِذْ جَاءَكُم بَلْ كُنتُم مُّجْرِمِينَ
چوڭچىلىق قىلغانلار بوزەك قىلىنغانلارغا: «سىلەرگە توغرا يول يېتىپ كەلگەندىن كېيىن بىز سىلەرنى ئۇنىڭدىن توستۇقمۇ؟ ياق، گۇناھ ئىشلىگۈچى سىلەر ئۆزۈڭلار ئىدىڭلار» دەيدۇ (32).
سۈرە سەبەئ 33-ئايەت
وَقَالَ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا بَلْ مَكْرُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ إِذْ تَأْمُرُونَنَا أَن نَّكْفُرَ بِاللَّهِ وَنَجْعَلَ لَهُ أَندَادًا وَأَسَرُّوا النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ وَجَعَلْنَا الْأَغْلَالَ فِي أَعْنَاقِ الَّذِينَ كَفَرُوا هَلْ يُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
بوزەك قىلىنغانلار (شىللىسىگە مىنىۋېلىپ) چوڭچىلىق قىلغانلارغا: (سىلەر بىۋاسىتە توسمىغان بىلەن) سىلەرنىڭ كېچە - كۈندۈز قىلغان نەيرەڭۋازلىقلىرىڭلار توستى ئەمەسمۇ، ئەينى چاغدا سىلەر بىزنى ئاللاھقا تۇزكورلۇق قىلىشقا ۋە ئۇنىڭغا شېرىك كەلتۈرۈشكە بۇيرۇيتتۇڭلار» دەيدۇ. ئۇلار(نىڭ ھەممىسى) ئازاب - ئوقۇبەتنى كۆرگەن چاغدا ئىچ - ئىچىدىن نادامەت قىلىدۇ. تۇزكور - كاپىرلارنىڭ بويۇنلىرىغا تاقاقلارنى سالىمىز، ئۇلارغا پەقەت ئۆز قىلمىشلىرىنىڭ جازاسى بېرىلىدۇ (33).
سۈرە سەبەئ 34-ئايەت
وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ
قايسىلا ئەلگە بولسۇن، بىز بىرەر ئاگاھلاندۇرغۇچى ئەۋەتسەكلا، ئۇ ئەلنىڭ يۇقىرى تەبىقىدىكى دۆلەتمەن ئادەملىرى ئۇنىڭغا: «بىز سىلەر ئەۋەتىلگەن (رىسالەتتىن ئىبارەت) نەرسىنى قەتئىي ئىنكار قىلغۇچىلارمىز» دېيىشتى (34).
سۈرە سەبەئ 35-ئايەت
وَقَالُوا نَحْنُ أَكْثَرُ أَمْوَالًا وَأَوْلَادًا وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ
ئۇلار يەنە: «بىزنىڭ مال – مۈلكىمىز ۋە بالا - چاقىمىز كۆپ، (شۇڭا) بىز ئازابقا ئۇچرىمايمىز» دېيىشتى (35).
سۈرە سەبەئ 36-ئايەت
قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ
«ھەقىقەتەن مېنىڭ رەببىم خالىغان كىشىنىڭ رىزقىنى كەڭ قىلىدۇ، خالىغان كىشىنىڭ رىزقىنى تار قىلىدۇ، لېكىن ئىنسانلارنىڭ تولىسى (بۇنىڭ ھېكمىتىنى) ئۇقمايدۇ» دېگىن (36).
سۈرە سەبەئ 37-ئايەت
وَمَا أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُم بِالَّتِي تُقَرِّبُكُمْ عِندَنَا زُلْفَى إِلَّا مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُولَئِكَ لَهُمْ جَزَاءُ الضِّعْفِ بِمَا عَمِلُوا وَهُمْ فِي الْغُرُفَاتِ آمِنُونَ
سىلەرنى بىزنىڭ دەرگاھىمىزدا يېقىنلىققا ئېرىشتۈرىدىغىنى مال - مۈلكۈڭلارمۇ ئەمەس، بالا- چاقىلىرىڭلارمۇ ئەمەس. پەقەت ئىمان ئېيتقان ۋە (ئىمانىغا يارىشا) ياخشى ئىش قىلغانلارغا كەلسەك، ئەنە شۇلارغا قىلغان ئىش - ھەرىكەتلىرى ئۈچۈن ھەسسىلەپ مۇكاپات بېرىلىدۇ. ئۇلار (جەننەتتىكى) قەسىرلەردە خاتىرجەم تۇرىدۇ (37).
سۈرە سەبەئ 38-ئايەت
وَالَّذِينَ يَسْعَوْنَ فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِينَ أُولَئِكَ فِي الْعَذَابِ مُحْضَرُونَ
بىزنىڭ ئايەتلىرىمىزنى ئاجىز ئورۇنغا چۈشۈرۈپ قويۇشقا تىرىشقانلار دەرد-ئەلەملىك ئازاب - ئوقۇبەتكە دۇچار بولىدۇ (38).
سۈرە سەبەئ 39-ئايەت
قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ لَهُ وَمَا أَنفَقْتُم مِّن شَيْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ
ئېيتقىنكى: «ھەقىقەتەن، ئاللاھ بەندىلىرى ئىچىدىن خالىغان كىشىنىڭ رىزقىنى كەڭ قىلىدۇ، خالىغان كىشىنىڭكىنى تار قىلىدۇ. سىلەر خەير - ساخاۋەت قىلغان نەرسەڭلارنىڭ ئورنىنى ئاللاھ تولدۇرۇپ بېرىدۇ، ئۇ ئەڭ ياخشى رىزىق ئاتا قىلغۇچى» (39).
سۈرە سەبەئ 40-ئايەت
وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ يَقُولُ لِلْمَلَائِكَةِ أَهَؤُلَاءِ إِيَّاكُمْ كَانُوا يَعْبُدُونَ
ئۇ كۈندە ئاللاھ ئۇلارنىڭ ھەممىسىنى يىغىدۇ، ئاندىن پەرىشتىلەردىن: «بۇ كىشلەر سىلەرگە چوقۇنغانمىدى؟» دەپ سورايدۇ (40).
سۈرە سەبەئ 41-ئايەت
قَالُوا سُبْحَانَكَ أَنتَ وَلِيُّنَا مِن دُونِهِم بَلْ كَانُوا يَعْبُدُونَ الْجِنَّ أَكْثَرُهُم بِهِم مُّؤْمِنُونَ
(پەرىشتىلەر) «سەن ھەقىقەتەن پاك ۋە بىزنىڭ يېگانە ئىگىمىزسەن. ئۇلار ئەمەلىيەتتە جىنغا[1] چوقۇناتتى، ئۇلارنىڭ تولىسى جىنغا ئېتىقاد قىلاتتى» دەپ جاۋاب بېرىدۇ (41).
سۈرە سەبەئ 42-ئايەت
فَالْيَوْمَ لَا يَمْلِكُ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ نَّفْعًا وَلَا ضَرًّا وَنَقُولُ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ
ئۇ كۈن(يەنى قىيامەت)دە سىلەر بىر - بىرىڭلارغا پايدىمۇ، زىيانمۇ يەتكۈزەلمەيسىلەر. بىز ئۆزىگە ئۆزى ئۇۋال قىلغانلارغا: «سىلەر يالغانغا چىقىرىپ كېلىۋاتقان دوزاخنىڭ ئازابىنى تېتىڭلار» دەيمىز (42).
سۈرە سەبەئ 43-ئايەت
وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالُوا مَا هَذَا إِلَّا رَجُلٌ يُرِيدُ أَن يَصُدَّكُمْ عَمَّا كَانَ يَعْبُدُ آبَاؤُكُمْ وَقَالُوا مَا هَذَا إِلَّا إِفْكٌ مُّفْتَرًى وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ
ئۇلارغا بىزنىڭ ئېنىق ئايەتلىرىمىز ئوقۇپ بېرىلگەندە، ئۇلار: «بۇ (مۇھەممەت) پەقەت سىلەرنى ئاتا - بوۋاڭلار چوقۇنۇپ كەلگەن بۇتلاردىن توسماقچى بولغان ئادەم، شۇنداقلا ماۋۇ (قۇرئان) بولسا توقۇلمىدىن باشقا نەرسە ئەمەس» دېيىشتى. تۇزكور - كاپىرلارغا ھەقىقەت يېتىپ كەلگەندە، ئۇلار: «بۇ پەقەت ئوپئوچۇق سېھىردۇر» دېيىشتى (43).
سۈرە سەبەئ 44-ئايەت
وَمَا آتَيْنَاهُم مِّن كُتُبٍ يَدْرُسُونَهَا وَمَا أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمْ قَبْلَكَ مِن نَّذِيرٍ
بىز ئۇلارغا ئۇلار ئوقۇيدىغان( ۋەھىي) كىتابلىرىدىن ھېچبىرىنى ئاتا قىلمىدۇق ۋە سەندىن ئىلگىرى ئۇلارغا ھېچقانداق ئاگاھلاندۇرغۇچى(پەيغەمبەر)مۇ ئەۋەتمىدۇق (44).
سۈرە سەبەئ 45-ئايەت
وَكَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَمَا بَلَغُوا مِعْشَارَ مَا آتَيْنَاهُمْ فَكَذَّبُوا رُسُلِي فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ
ئۇلاردىن ئىلگىرى ئۆتكەنلەرمۇ (پەيغەمبەرلەرنى) يالغانغا چىقىرىشقانىدى. ھالبۇكى بۇلار، ئۇلار ئېرىشكەن كۈچ - قۇۋۋەتنىڭ ئوندىن بىرىگىمۇ ئېرىشمىدى. شۇنداق تۇرۇقلۇق پەيغەمبەرلىرىمنى يالغانغا چىقاردى. (قارىغىن) مېنى ئىنكار قىلىشنىڭ ئاقىۋىتى قانداق بولدى؟ (45).
سۈرە سەبەئ 46-ئايەت
قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَفُرَادَى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا مَا بِصَاحِبِكُم مِّن جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِيرٌ لَّكُم بَيْنَ يَدَيْ عَذَابٍ شَدِيدٍ
(ئى مۇھەممەت!) ئېيتقىنكى، «مېنىڭ سىلەرگە بىر نەسىھىتىم بار: مەيلى باشقىلار بىلەن بىللە تۇرغان ھالىتىڭلاردا بولسۇن،مەيلى يالغۇز تۇرغان ھالىتىڭلاردا بولسۇن، ئاللاھنىڭ ھوزۇرىدا (تۇرۇۋاتقانلىقىڭلارنى ھەرگىز ئۇنتۇماڭلار).ئاندىن پىكىر يۈرگۈزۈپ بېقىڭلاركى،ھەمراھىڭلار (مۇھەممەتتە) ساراڭلىقنىڭ ئىزناسى يوق، ئۇ پەقەت كۆز ئالدىڭلاردىكى قاتتىق ئازاب - ئوقۇبەتكە قارشى سىلەرنى ئاگاھلاندۇرغۇچى (46).
سۈرە سەبەئ 47-ئايەت
قُلْ مَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ
ئېيتقىنكى، «مەن سىلەردىن ھېچقانداق ھەق تەلەپ قىلمىدىم، (تەلەپ قىلىپ قالغان بولسام) ئۇ سىلەرنىڭ بولسۇن؛ مېنىڭ ئەجرىمنى بېرىش ئاللاھنىڭ ئۆزىگە تەئەللۇق، ئاللاھ ھەر نەرسىگە شاھىت (47).
سۈرە سەبەئ 48-ئايەت
قُلْ إِنَّ رَبِّي يَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَّامُ الْغُيُوبِ
مېنىڭ رەببىم ھەق ئارقىلىق باتىلنى چۆرۈپ تاشلايدۇ. (چۈنكى) ئاللاھ (كەلگۈسىدە قانداق ئىشلار يۈز بېرىدىغانلىقىدىن ئىبارەت ھېچكىم بىلمەيدىغان) غەيبنى ئەڭ ياخشى بىلگۈچى زات (48).
سۈرە سەبەئ 49-ئايەت
قُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَمَا يُبْدِئُ الْبَاطِلُ وَمَا يُعِيدُ
ھەقىقەت يېتىپ كەلدى، ئەمدى باتىل يېڭى بىرەر نەرسىنى پەيدا قىلالمايدۇ، ئەسلىگىمۇ كەلتۈرەلمەيدۇ (49).
سۈرە سەبەئ 50-ئايەت
قُلْ إِن ضَلَلْتُ فَإِنَّمَا أَضِلُّ عَلَى نَفْسِي وَإِنِ اهْتَدَيْتُ فَبِمَا يُوحِي إِلَيَّ رَبِّي إِنَّهُ سَمِيعٌ قَرِيبٌ
ئەگەر مەن (سىلەر ئىلگىرى سۈرگەندەك) ئېزىپ كەتسەم، ئازغانلىقىمنىڭ زىيىنى ئۆزۈمگە؛ ئەگەر مەن توغرا يولنى تۇتقان بولسام، بۇ رەببىمنىڭ ماڭا ۋەھىي قىلغانلىقىدىن. شۈبھىسىزكى، ئۇ (ھەممىنى) ئاڭلاپ تۇرغۇچى ۋە (بەندىسىگە) ئىنتايىن يېقىن زات» (50).
سۈرە سەبەئ 51-ئايەت
وَلَوْ تَرَى إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ
سەن (دۇنيادىكى چاغدا ئاللاھقا تۇزكورلۇق قىلغانلارنىڭ قىيامەت) كۈنى قاتتىق ئالاقزادە بولۇپ، قاچىدىغان يەر تاپالمايۋاتقانلىقىنى، ئۇلارنىڭ (دوزاخقا) يېقىن جايدا تۇتۇلۇۋاتقانلىقىنى، «ئەمدى ئىمان ئېيتتۇق!» دەپ كەتكەنلىكىنى بىر كۆرگەن بولساڭ ئىدىڭ ... ئۇلار (دوزاخنى كۆرگەندە): «ئىمان ئېيتتۇق — ئىشەندۇق» دېيىشىدۇ، (ئاخىرەتتىن ئىبارەت) يىراق جايدا تۇرۇپ (پانىي دۇنيادىكى نېمەت ۋە سىناق بولغان) ئىمانغا قانداقمۇ مۇيەسسەر بولالىسۇن؟ (51 - 52).
سۈرە سەبەئ 52-ئايەت
وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّى لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ
سەن (دۇنيادىكى چاغدا ئاللاھقا تۇزكورلۇق قىلغانلارنىڭ قىيامەت) كۈنى قاتتىق ئالاقزادە بولۇپ، قاچىدىغان يەر تاپالمايۋاتقانلىقىنى، ئۇلارنىڭ (دوزاخقا) يېقىن جايدا تۇتۇلۇۋاتقانلىقىنى، «ئەمدى ئىمان ئېيتتۇق!» دەپ كەتكەنلىكىنى بىر كۆرگەن بولساڭ ئىدىڭ ... ئۇلار (دوزاخنى كۆرگەندە): «ئىمان ئېيتتۇق — ئىشەندۇق» دېيىشىدۇ، (ئاخىرەتتىن ئىبارەت) يىراق جايدا تۇرۇپ (پانىي دۇنيادىكى نېمەت ۋە سىناق بولغان) ئىمانغا قانداقمۇ مۇيەسسەر بولالىسۇن؟ (51 - 52).
سۈرە سەبەئ 53-ئايەت
وَقَدْ كَفَرُوا بِهِ مِن قَبْلُ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ
ئۇلار ئىلگىرى ئۇ(پەيغەمبەر)نى ئىنكار قىلغانىدى. ئۇلار غەيب (ئىشلىرى) ئۈستىدە يىراق جايدىن قارىسىغا سۆزلەيدۇ (53).
سۈرە سەبەئ 54-ئايەت
وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِيبٍ
ئۇلار بىلەن ئۇلارنىڭ (ئىمان ئېيتىش ۋە جەننەتكە كىرىش) ئارزۇ - ئارمانلىرى ئارىسىدا خۇددى ئىلگىرى ئۇلارغا ئوخشاش كىشىلەرگە قىلىنغاندەك توسالغۇ پەيدا قىلىنىدۇ. چۈنكى، ئۇلار (دۇنيادىكى چاغلىرىدا بۇ ھەقتە) چوڭقۇر دەرگۇماندا ئىدى (54).
Flag Counter